Vandaag bijtijds opstaan om op tijd bij het pickup point voor de trip naar Etna te zijn. Snel ontbeten en dan in de auto door het verkeer naar het centrum van Catania. Daar ergens langs de kant van de weg geparkeerd en rest gelopen naar beginpunt.

Met de gids / chauffeur de andere deelnemers van de trip oppikken en dan op weg naar de plek waar we ook gaan lunchen, om voor diegene die dat nodig heeft bergschoenen en jasjes te regelen.

Na een korte koffie pauze gaan we verder de weg de Etna op slingerend.

Onze eerste stop is bij een lava tunnel die door een latere aardbeving open is gebarsten en daardoor een soort grot waar je in kan lopen heeft gevormd. Interessant om te zien. Vanwege instortingsgevaar, vanwege de wortels van de bomen die inmiddels bovenop de tunnel zijn gaan groeien, gaan we niet heel ver de tunnels in.

Volgende stop is de hike bij Etna zelf. Omdat de Etna de afgelopen periode wat onrustig is en wat spontane kleine uitbarstingen heeft gehad (pyrocisms o.i.d.), waarbij lokaal kleine gevaarlijke erupties zijn, zijn alle trips naar de top verboden. Je kan nu kiezen om kort 15 minuten rond te brengen op 2500m of 1,5 uur tussen 1500-2000m. Dat laatste heb ik gekozen.

Prima aangelegde weg (door het leger), die niet zou oud is omdat deze bij iedere nieuwe uitbarsting weer opnieuw aangelegd / gerepareerd moet worden door het leger.

De trip begint in een raar soort bos dat net begint. De laatste eruptie hier was ca 30 jaar geleden hier en sindsdien zijn er eerst kleine bodemkruipers gekomen die zich hebben weten stand te houden in het gruis en daarna zijn de bomen gekomen. Het loopt hier erg zwaar, een beetje alsof je door de duinen loopt. Iedere stap zakje een behoorlijk stuk weg in het gruis. Behalve bij de plantjes en de bomen, daar houden de wortels de grond goed vast.

Bijzonder om de super witte berken te zien tegen de zwarte achtergrond van de gestolde lava.

We beklimmen een krater en daarmee bereiken we voor de trip het hoogste punt. Met de drone maak ik nog een trip naar een hoger gelegen krater, 3 kilometer verderop en ca 400 meter hoger. Met de drone heb ik mooi overzicht over het gebied.

Daarna gaan we terug naar de bus voor de lunch. De lunch is erg lekker en bevat ook een wine tasting van de Etna wine die ze hier verbouwen.

Lekkere spicy wijnen, waarbij de tweede wijn een stuk beter te drinken is als hij 20 minuten in het glas heeft gezeten, want anders te sterk. Tot slot nog een amandel-infused wijn toe, wat veel weg heeft van Amaretto.

Het eten was ook goed. Heerlijke olijven, lokale worst en kaas, brood en tot slot nog een heerlijke pasta toe.

Na deze voedzame lunch, waar we de wijn wel voelen zitten, rijden we naar de Alcantara gorge tot besluit. Een mooie kloof met een klein heel koud stroompje dat alles heeft uitgeslepen er tussen.

Ik trotseer de kou om van de andere kant van het water wat foto’s te nemen en laat daarna de drone nog even los bij de gorge. Dat laatste was nog best lastig, want de kloof is erg smal en eigenlijk is het niet goed te doen om te vliegen zonder dat je zelf zicht hebt op de drone. Dus maar een klein stukje de canyon in gevlogen, maar wel mooie beelden.

Daarna de lange rit terug naar Catania en daarvandaan weer naar het hotel, waar ik hartelijk begroet werd door de meisjes.

Madouc had weinig zin in zwemmen gehad, dus Anika liep te hunkeren op het moment dat papa mee ging zwemmen in het best wel koude water.

Madouc zat lekker met mama een spelletje te doen en de hele dag hadden zij lekker gespeeld met de tafelvoetbal, speeltuin en zwembad. Ook de sinaasappel boomgaard mag er wezen.

Ook waren er de nodige cocktails beschikbaar, die moest papa natuurlijk ook proberen.

’s avonds nog lekker gegeten bij de overnachting, morgen gaan we weer verder naar het zuiden.