San Jose

Tortuguero 's ochtends vroeg

De tijd gaat hard, want vandaag moeten we alweer weg uit  Tortuguero. ‘s ochtends vroeg nog even genieten van het uitzicht. Daarna spullen inpakken, ontbijten en klaar voor de boot terug. Nog leuk gesproken met de bediening van het restaurant die ons geholpen heeft met wat spaans, want dat was dramatisch (en is nu ‘normaal’ slecht). Opnieuw een hevige regenbui waar het water zo hard naar beneden komt dat je jezelf niet meer kan horen denken.

Kort filmpje van regen: http://youtu.be/sBTeiZf69U8

Nog even genieten van het uitzicht

Met de mobiele telefoon nog gebeld met het verhuurbedrijf van de auto om wat te regelen, maar door de regen was dat niet verstaanbaar. Gelukkig konden we de telefoon in de lobby van het hotel gebruiken. Ter plekken hebben we nog kunnen regelen dat we morgen onze auto eerder kunnen ophalen en er een navigatie systeem bij zit. Geen overbodige luxe hier, want er zijn nauwelijks adressen en bewegwijzering is er ook nauwelijks (alleen bordjes met daarop de rivier die je oversteekt, maar dat helpt niet veel). Omdat we onze auto eerder kunnen ophalen kunnen we wel bijtijds bij Poas zijn zodat we meer kans hebben op een goed uitzicht.

Daarna op weg naar San Jose. We waren wat laat dus met grote vaart zoeven we met de boot door het tropische regenwoud. Beetje surrealistisch.

Ik kan me goed voorstellen dat het heerlijk is hier te wonen, alles is heel relaxed. Wel wordt je wereld heel klein, want Tortuguero ligt enorm afgelegen. Ruim een uur met de boot en alles moet over water.

De weg terug gaat ook een stuk vlotter dan heen. We passeren dezelfde bananenplantage en gaan vrij rap door naar de locatie waar we de vorige keer ontbeten hebben. Dit keer stoppen we voor een lunch. Tegelijk nemen we ook afscheid van Abraham, David, Joanna en Francis, een stel van 4 leuke mensen die tegelijk met ons de boottochten hadden en met wie we ontzettend gelachen hebben.

We komen ook weer langs de twee rivieren die totaal anders van kleur zijn als gevolg van ander vulkanisch sediment, Rio Sucio. Op mijn verzoek rijdt de chauffeur langzaam over de brug zodat we een foto kunnen nemen. Midden op de brug staat hij zelfs even stil met veel getoeter tot gevolg, want het is een drukke eenbaans weg en nu kan niemand er meer langs.

Aan de andere kant van de brug komen beide riviertjes samen en gaan ze verder als een, maar daarbij blijf je wel enkele honderden meters lang de verschillende kleuren zien.

De kamer in het Tryp Sabana hotel ziet er ook prima uit. Mooi uitzicht over de stad met het gebergte in de verte.

Daarna nog de stad ingeweest om wat indrukken op te doen en de benen te strekken. Hoewel San Jose veel betonbouw is, zijn er ook nog genoeg mooie oude gebouwen en parken te vinden.

Teatro Nacional

Parque Central

Parque Morazan (met Teplo di Musica)

Yellow House

Daarnaast ook de nodige winkels gezien en een ware farmacia. Dat gaat er ook hier anders aan toe dan in Nederland.

Farmacia in San Jose

Nog lekker gegeten in een door Lonely Planet aanbevolen bistro genaamd Nueastra Tierra.

Vervolgens nog een taxi terug naar het hotel. Dat was al een beleving op zich, want de taxi chauffeur sprak alleen spaans en wist volgens mij niet precies waar het hotel lag. Gelukkig is de naam van het hotel gelijk aan de buurt waar het hotel in gelegen is, dus op een gegeven moment zagen wij het hotel niet al te ver weg liggen en hebben we de taxi chauffeur vriendelijk bedankt.

San Jose by night

Het verkeer in San Jose is werkelijk een totale chaos waar iedereen links en rechts inhaalt en afslaat en ook de nodige keren langs de kant van de weg stilgestaan wordt, maar daar is eigenlijk geen plek voor. Gevolg, veel getoeter, auto’s die elkaar op een millimeter afstand moeten passeren etc. Voeg daar de nodige steile hellingen aan toe en je hebt een echte uitdaging. Ben blij dat ik hier niet mijn weg doorheen moet banen op zoek naar een parkeerplaats.

 

Tjonge wat was het vroeg opstaan vanmorgen. Om 4:40 werden we al opgehaald door een taxi. Nette jongeman die een stuk meer wakker was dan wij. Dat was maar goed ook.

Op Schiphol verliep alles voorspoedig. Maaike werd zoals gewoonlijk uit de rij gevist en haar tas moest gecontroleerd worden, maar we hadden natuurlijk alle verdachte spullen netjes in mijn tas, want ik word nooit gecontroleerd, nou ja, bijna nooit.

Overstaptijd op Madrid was iets meer dan een uur, maar met die grote luchthaven is dat nog best krap. Moesten haasten om met een metro nog op tijd bij de juiste gate te komen. Daar ging het echter weer manana manana met inchecken, dus we waren nog dik op tijd.

De vlucht naar Costa Rica viel eigenlijk wel mee. Onderweg nog wat spaans geprobeerd te leren, maar gaat nog niet echt soepel. Dat wordt nog wat. Op de luchthaven wel direct een Sim kaart gekocht. Daarmee bellen naar het buitenland gaat haast niet, want dan ben je zo door je tegoed heen, maar lokaal bellen gaat prima.

Mochten er spoedgevallen zijn, dan kan je ons dus bereiken:

00506 85687194 . Hou wel rekening met 7 uur tijdsverschil en het feit dat we de telefoon waarschijnlijk een groot deel van de tijd ook uit hebben staan of niet horen.

De rit van de luchthaven naar het hotel was bijzonder. Een ritje in de python in de efteling is er maar saai bij. Ik wist niet dat je je ook zo door het verkeer kon begeven. De dame achter het stuur was bepaald geen dame in het verkeer. We waren er wel verdraaid snel, dat doe ik haar niet na.

De ontvangst in het hotel in San Jose was super. Nog voor ik kon uitleggen wie ik was stond ik met een cocktail in mijn hand. Kamer zelf is echt super. een plaatje. Erg mooi ingericht en heel gastvrij.

Ook de openslaande deuren naar een binnentuin met fontein is bijzonder en maakt het echt af. Straks nog kijken bij de Jacuzi op het Sundeck.

We gaan vanavond nog eten in het restaurant waarvoor we moeten reserveren, want het is volgens Lonely Planet ook een van de beste restaurants van San Jose en daardoor behoorlijk populair.