Vandaag staat onze trip langs de Whitsunday Islands op het programma. Het is erg bewolkt en de lucht is dreigend. Nog voor we vertrekken begint het zachtjes te regenen. Regen zo vroeg in het seizoen is erg ongebruikelijk en wordt ook wel la nina genoemd (de tegenhanger van el nino). Het weer bij ons vertrek naar het Outer Reef was ook niet goed, maar op het rif zelf prima, dus we hopen het beste.

Het blijft echter behoorlijk bewolkt. Vlak voordat we gaan snorkelen klaart het iets op en komt het zonnetje door de bewolking heen. Gesnorkeld op Manta Ray Bay.

Het zicht was nog best aardig, een paar meter, maar niet te vergelijken met het outer reef waar we de dag er voor waren. Desalniettemin wel leuk om te doen, er waren andere vissen en het koraal was anders, meer gekleurd van diep paars tot fel blauw en geel. Leuk om te zien.

Clam

Na het snorkelen op pad naar een uitkijkpunt over de Whitsunday Islands.

Daarna door naar Whitehaven Beach, onlangs verkozen tot het #1 strand van de wereld. Het zand op Whitehaven Beach is erg wit en vooral erg zacht. Als het zand nat is doet het denken aan koekdeeg en als het droog is aan poedersuiker. Het water is strakblauw en helder. Langs de kant van het strand staan palmbomen.

Op het strand hebben we genoten van een lekkere BBQ. Daar werden we gestalked door een hongerige varaan die inmiddels geleerd heeft dat er daar vaker vlees genuttigd wordt. Het was best een groot beest, inclusief staart zeker anderhalve meter. Nadat hij diverse keren mijn voet gelikt had wist hij zeker dat ik geen brokje vlees was om de tanden in te zetten en ging hij verder zoeken.

Mooi indrukwekkend beest waar zelfs de enorme kraaien uit de buurt bleven.

Varaan op het strand

Na afloop van het zeilen terug naar de auto die we gestald hadden op een parkeerterrein achter een winkelcentrum waar we voor 4 EUR 24 uur mochten parkeren. Toch andere tarieven dan in Amsterdam.

Omdat we morgen erg veel kilometers moeten maken zijn we alvast een stuk gaan rijden. Bij Mackay nog wat gegeten en daarna nog iets verder afgezakt tot Koumala, een erg klein plaatsje. Daar gestaan op een campeerplek waar max 10 caravans kunnen staan, inclusief de caravan van de beheerder die het erg spannend vond dat er nu ineens maar liefst 2 gasten tegelijk waren. Dat kwam duidelijk niet zo vaak voor.