Vandaag begint de laatste dag van de zesdaagse trip. Goed geslapen.

foto van uitbarsting hangt in keukentje van huisje

Er is geen stromend water dus laat ik scheren maar zitten en beperk ik het ochtend ritueel tot ontbijten en tanden poetsen.

Net als de rest van de hut zijn we allemaal rond 9 uur wel onderweg. Ik laat de rest eerst gaan en volg op mijn gemakje. Ik moet alleen de bus van 16:25 in Skogar halen, voor de rest kan ik alle tijd nemen.

De zon is al weer op en er is haast geen bewolking enger is helder. Superweer, dar belooft mooi uitzicht.

Het eerste stuk is nog ploegen door de sneeuw. Vanaf de hut loopt een (achteraf bezien langere) alternatieve route waarbij je direct al langs kleine stroompjes en watervallen loopt.  Erg leuk want deze kleine stroompjes en watevalletjes vormen uiteindelijk de rivier de Skoga en Skogafoss.

Na het sneeuw ploegen gaat het pad  bijna continu redelijk rap omlaag, maar helaas geregeld ook weer steil omhoog. Zoveel afdalen is wel zwaar voor m’n arme voeten die al veel te verduren  hebben gehad.

Het pad loopt het grootste deel van de tocht parallel aan (een van de) rivier(en) die later de Skoga vormt en dat  betekent heel veel kloven en heel veel watervallen onderweg.

Ongeveer halverwege kwam het afwijkende pad dat ik gevolgd had bij het hoofdpad waar ik met een brug een zijarm van de Skoga over moest. Het is grappig om te zie n hoeveel water er telkens bij deze toch al grote rivier komt.

Na de brug hou ik een lunchbreak vlakbij een kleine maar heftige waterval.

Over de tocht valt verder niet veel te   vertellen. Het pad bleef maar naar redelijk steil en continu naar beneden gaan. Dat was best zwaar voor de knieën. Maar continu was er mooi uitzicht op de rivier en de watervallen om het goed te maken.

Al met al was het wel verder dan ik dacht en aan het einde, waar de hoeveelheid mensen ineens schrikbarend toeneemt (vooral mensen die een dagtocht maken), ben ik blij dat ik er bijna ben.

In zes dagen meer dan 100 km lopen (122 km inclusief alle day hikes) ben ik wel moe en de boerenzoon beurs van alle klappen van het afdalen.

En daar is hij dan, de Skogafoss. Ik voel me oprecht opgelucht. Ik heb het gehaald!

Ik heb nog dik een uur voordat de bus er is dus drink ik een lekker groot glas bier en eet er een hamburger bij. Dat gaat er wel in na een dag lopen.  In de spiegel zie ik dat ik vandaag wel erg veel zon heb gehad.

In de bus terug werk ik de blog alvast bij. Het is een lange rit maar bloggen op je tel kost ook de nodige tijd.

Om 19:45 kom ik aan op t busstation en even later check ik in bij een allervriendelijkst guesthouse. Alles is prima. De kamer is niet groot, maar het bed is goed, het uitzicht bijzonder (ik slaap zowat in de kerk) en er is zelfs een televisie. Er is ook een woonkamer met een lekkere bank en een uitstekende badkamer die ik gelijk misbruik om al het vuil van me af te spoelen. Dat voelt een stuk beter.

Tot slot nog lekker wat gegeten (pflokkfish) en een biertje gedronken in de stad en er waren zowaar tot 22:000 nog wen paar winkels open waar ik nog wat leuks kon kopen.