20 augustus 2017 – Aker Brygge en bye bye Oslo

Met een vlucht om 16:35 uur is er niet zoveel meer wat je kan doen. Maar genoeg tijd om een kijkje te nemen in de hippe wijk Aker Brygge. Op een plein aan het begin van dit oude havengebied is het Mela Festival, een Indisch festival aan de aankleding te zien.

Anika bewondert de kunst aan de haven

We lopen wat verder en hebben dan mooi uitzicht over de oude haven met links van ons de oude vesting en aan de overkant van het water een ander deel van Oslo.

We lopen langs de promenade met allemaal cafeetjes, restaurantjes en food trucks die een veelheid aan smakelijke gerechtjes aanbieden. Aan de start van Aker Brygge is ook het Nobel Peace Centre.

Halverwege de promenade stoppen we voor een wafel met ijs en aardbeien. De meisjes zijn vooral geïnteresseerd in de topping en minder in de wafel.

De wijk is hip ingericht met watertjes er tussen.

Een haventje met aanlegplaatsen voor pleziervaartuigen.

Hier en daar een inham tussen de woningen waar ook bootjes aangelegd kunnen worden.

Maar het belangrijkste is wellicht dat er een gezellige sfeer hangt.

We lopen over een bruggetje verder naar het terrein van een museum waarvan het gebouw gebouwd is in de vorm van een groot zeil. Het is mooi opgezet en buiten het museum is een klein watertje met een strandje gecreëerd waar kinderen kunnen zwemmen of met steentjes gooien.

Dat hoeven we maar 1x tegen Anika te zeggen natuurlijk. Ook Madouc doet vrolijk mee. De meiden spelen zo lekker een tijdje terwijl wij genieten van het mooie weer. Het is warm en de zon brandt op onze rug.

Ook is er een beeldentuin met allerlei kunstvoorwerpen.

Oslo’s boobies

Op de terugweg kopen we nog een lekker ijsje en gaan dan met de bus terug naar het hotel om de bagage die we daar hadden laten staan op te pikken. Daarna door naar het station. Het is wel een behoorlijk gesleep. Met een treinritje van iets meer dan 20 minuten zijn we op de luchthaven en daar hebben we vrij snel zonder problemen onze bagage ingecheckt.

Met de handbagage, waaronder het houten kistje dat best wel zwaar is, gaan we verder naar de gate. Daar wachten tot we mogen inchecken en daarna het vliegtuig in naar huis. Het gebruikelijke recept. Iets meer dan 2 uur zitten in een vliegtuig, het blijft saai. Onderweg wel vrij veel turbulentie voor een behoorlijk stuk van de reis, dat vliegt wat minder comfortabel. Anika daarentegen heeft bijna de gehele vlucht zonder problemen geslapen.

Eenmaal aangekomen wachten opa en oma nog op ons en drinken we gezellig wat. Het slaapje in het vliegtuig heeft Anika hernieuwde energie gegeven en zodra duidelijk werd dat opa en oma ook in het Vikingenmuseum (Anika heeft het telkens over het piratenmuseum) zijn geweest barst de bom en komt er een eindeloze stroom woordjes uit Anika waarin ze aangeeft wat ze heeft gezien. Ze blijkt bijzonder veel onthouden te hebben, al zijn sommige conclusies wel apart. “En ze zijn begraven omdat de stof niet goed tegen het licht kon.” is weliswaar een goede uitleg waarom de stof nog heel is gebleven, want deze kon slecht tegen licht en daarom mochten we ook geen foto’s maken, maar dat zal niet de reden geweest zijn dat de Vikingen een boot en een leider met kar en toebehoren hebben begraven.

De auto pikken we zonder problemen op. Altijd fijn als je de sleutel in het contact steekt en hij doet het nog. Als we naar huis rijden moet Anika denken aan alle spullen en knuffels die daar nog liggen en wil ze graag al thuis zijn.

Thuis halen we wat te eten, want we hebben niets meer in huis. Morgen vroeg maar boodschappen doen en terug naar het normale leven.

19 augustus 2017 – Musea en het dak van Oslo

Voor Oslo hebben we nog geen echt idee wat we willen zien. Bij het ontbijt maken we een paar keuzes gebaseerd op het weer. Vandaag willen we naar het Vikingmuseum en Holmskollen, het bos net boven Oslo met mooi uitzicht op de stad.

Zo gezegd zo gedaan. Na het ontbijt rijden gaan we met de bus naar een schiereiland waar het Vikingmuseum is. Een kaartje voor de bus konden we kopen in de 7/11.

In het museum staan een paar ontzettend goed geconserveerde oude Vikingschepen van meer dan 1200 jaar oud.

Bizar om te beseffen dat ze met deze relatief kleine boten de oceaan overgestoken zijn.

De boot is met een kennelijk belangrijke leider mee begraven. Naast de boot zijn er ook een kar, een slee en veel gebruiksvoorwerpen meebegraven in een grote grafheuvel. Alles is daardoor heel goed bewaard gebleven..

Bijzonder ook om te zien hoe al deze zaken, vooral de boot, de slee en de wagen, met houtsnijwerk bewerkt zijn.

Alles maakt veel indruk op Anika die volgt met een eindeloze stroom vragen. “Waar is dat dan voor? En waarom is er een hondekop op de slee gemaakt? En waarom hebben ze die meneer dan begraven met een boot? En is hij nu naar een andere wereld?”

 Anika houdt niet meer op met vragen en het is leuk om te zien wat een indruk dit alles op haar maakt.

In de souvenirshop laten we ons verleiden om een bordspel zoals dat beweerdelijk door Vikingen gespeeld werd te kopen (nemen we met een korrel zout), maar het ziet er leuk uit en kan best interessant zijn om te spelen.

Daarna lopen we een paar honderd meter naar het Folksmuseum, een open lucht museum waar ze gebouwen uit de historie van Noorwegen hebben nagebouwd.

Leuk om te zien en ook erg leuk voor Anika die haar ogen uit kijkt. Een aantal gebouwen mogen we ook in en in sommige van die gebouwen doen ze voor hoe het leven in die tijdsperiode was.

Bijvoorbeeld hoe een plat brood gebakken werd op een plaat voor een houtvuurtje. En dat brood mag je dan ook proeven.

Er is ook een mooie staafkerk van hout nagebouwd uit een andere regio.

Madouc dartelt vrolijk rond.

Ze weet zich aardig staande te houden op het oneffen terrein, al is ze soms nog wat onvast ter been.

Er is ook nog een voorstelling van volksmuziek en lokale dans.

De gebouwen lopen van de Vikingentijd tot begin 20e eeuw.

En er is ook nog een kleine speeltuin met een schommel tot groot plezier van Anika en Madouc.

In de souvenirshop kopen we een wat onhandig groot souvenir waardoor we op weg naar onze volgende bestemming even langs het hotel moeten om dit souvenir daar achter te laten.

Maar om bij het hotel te komen is nog wel een dingetje. Want ons OV-kaartje blijkt niet meer geldig en bij het museum verkopen ze die niet. Wel bij een ander museum een paar haltes verderop, maar dat is 20 minuten lopen. En in de bus kan je alleen met contant geld betalen, maar dat hebben we niet (deze hele vakantie ook nog niet gebruikt).

We besluiten een lift te pakken naar dat museum om daar een kaartje te kopen. Van de buschauffeur mogen we gewoon meerijden. Daar kopen we een kaartje terug en na een pit stop in het hotel gaan we verder. Madouc is dolblij dat ze zelf op de stoel mag zitten en busje rijden.

Volgende stop is Holmenkollen, het bos boven Oslo met uitzicht op de stad. We pakken de metro die maar liefst 500 meter klimt en niet al te lang nadat we opgestapt zijn een mooi uitzicht geeft.

We stappen uit bij de halte Vokskollen en lopen dan een heel stuk door het bos. Het is best drassig en dat betekent dat Anika stukjes getild moet worden, tot haar groot plezier. Madouc zit relaxed op de rug van mama en heeft het zondermeer naar haar zin.

Via een meertje lopen we met een boog lopen naar het volgende metrostation Frogneseteren, , de laatste halte van de route.

Het was een leuke tocht. Aan het einde hebben we mooi uitzicht over Oslo.

Ook het uitzicht vanuit de metro terug met de ondergaande zon is genieten.

In het hotel zijn de meisjes redelijk afgedraaid en gaan ze allebei snel slapen. Ook papa en mama zijn wel moe van de enerverende dag en voor de verandering liggen wij er ook vroeg in.

18 augustus 2017 – Oslo

Vanmiddag om 12:40 vliegen van Bodo naar Oslo. Dat is best wel ver want Noorwegen is een enorm langgerekt land.

Na even pakken gaan we als volleerd reizigers opnieuw het vliegtuig in. Voor Anika inmiddels de 19e keer vliegen en zelfs Madouc zit al op 11 vluchten (de 8 vluchten van naar en tussen de eilanden op de Azoren tikken hard aan). Anika is al volleerd reiziger en vindt het ontzettend interessant allemaal. Ook heeft ze verrassend veel door, bijvoorbeeld dat we niet terug gaan naar Nederland, maar in Noorwegen blijven maar naar een andere plek in Noorwegen gaan.

De luchthaven van Oslo ziet er heel ruim en mooi opgezet uit. Wel hebben ze net als bij Schiphol een behoorlijk eind dat je zelf moet lopen voordat je bij de bagage bent. Gelukkig is het niet zo erg als bij Schiphol, maar met 2 kleine kinderen vallen dit soort afstanden wel op.

De bagage rolt al uit de band als wij aankomen (niet gek als je zo ver moet lopen) en niet lang daarna verschijnen onze koffers ook.

We hijsen de boel op ons rug, Madouc in de draagdoek, allebei rugzak om en papa nog een wat lichtere tas dragen. Is gedoe, maar het gaat. Vanaf het vliegveld stappen we op de trein / metro (weet niet precies wat het is, rijdt wel hard). Grappig dat ze hier een koffiedispenser in de trein hebben. Zouden ze in Nederland ook mogen invoeren!

Na 20 minuutjes met de trein komen we aan op station. Gelukkig is het hotel vrij dicht bij het station en na een paar minuten lopen zijn we er al.

We ploffen neer op de ruime hotelkamer, reizen is toch altijd wel vermoeiend, en chillen even op de kamer terwijl we een plan trekken voor de rest van de middag. Het is inmiddels al 16:00 uur, dus heel veel kunnen we niet meer doen.

We besluiten de bekende winkelstraat Karl Johansgate af te lopen, de Kalverstraat van Oslo. De stad komt heel bekend voor en heeft dezelfde architectuur als we ook gezien hebben in Kopenhagen en Stockholm lijkt op die van Amsterdam. Wel zijn de straten hier veel breder en is er veel meer groen.

Bij de bekende domkerk is een marktje met spullen van handwerklieden die waanzinnige prijzen vragen voor allerlei prullaria.

Uiteraard gaan we ook de domkerk zelf even in.

Daarna volgen we de Karl Johansgate tot ongeveer het eind.

We maken nog een korte stop bij de rechtenfaculteit van de Universiteit van Oslo waar Anika en Madouc lekker even op de trap kunnen spelen en rondjes rennen op het plein voor de faculteit.

Na dit geren zijn de meisjes moe en narrig aan het worden. Bovendien dreigt er een kort maar heftig buitje, dus duiken we een restaurant in.

Daar eten we verrassend lekker en als we weer buiten staan is het risico op een bui geweken.

We lopen terug naar het hotel via een andere straat, scoren nog een ijsje voor de meisjes.

De interesse van de Noren voor koffie is opvallend. We zien geregeld koffiebranders / koffie cafe’s en ook winkels die zich helemaal op koffie en thee hebben toegelegd. Een positief neveneffect van de bizar hoge alcohol prijzen ongetwijfeld.

Op de kamer spelen we nog een spelletje en dan gaan de meiden snel slapen, terwijl wij nog kijken wat we morgen kunnen doen. Als het goed is wordt het weer redelijk goed, dus moeten we veel kunnen doen.