Voor mijn gevoel niet geslapen (zal wel de hoogte zijn) maar de nacht is wel voorbij en ik ben niet moe. Waarschijnlijk veel hazenslaapjes.

Als ik de tent open doe gelijk geweldig uitzicht op Kilimanjaro. Op weg naar het toilet is alles nog bevroren. Als ik terug loop is het zonnetje fel en al het ijs smelt als een dolle.

Tas inpakken en daarna ontbijten met pannenkoeken, wentelteefjes en worstjes buiten in de zon met uitzicht op Kilimanjaro. Kan slechter.

Vervolgens nog de traditionele welkomst / geluk dans met het team voor we aan dag 3 beginnen (dag 1 en 2 veel te druk). Nu pas zien we ook welke dragers er allemaal voor ons zijn, want die gaan later dan ons weg en komen eerder aan om alles weer op te zetten.

Het eerste stuk van de tocht loopt door een soort hoogvlakte met lage begroeiing. Het is hier verrassend nat, volgens onze gids vanwege het ontdooien van de bevroren grond.

Ik praat wat met Dixon die hier ook Baba Lai (gerespecteerde vader) wordt genoemd. Hij is 48 jaar oud en doet dit al zo’n 25 jaar. Hij weet veel. Op een gegeven moment wordt het praten en lopen tegelijk wel moeilijk dus valt de groep wat stil en lopen we gestaag verder.

Het venijn zit altijd in de staart, want daar moeten we nog flink klimmen. Dat voel je wel op deze hoogte. De lucht trekt ook dicht en we lopen in de bewolking. Gelijk fris.

Op een gegeven moment begint het ook lichtjes te spatten. Het is niet helemaal duidelijk of het regen is of dat we door een wolk lopen.

We lopen nog langs een wat grotere grot. Nu zijn we vlakbij het kamp.

Langs een steile helling lopen we langs een grot een bergpaadje naar beneden naar het kamp op 4200m hoogte (mijn horloge geeft 4150 aan).

Daar worden we begroet door een dans en de lunch (pasta en sinaasappel) staat al klaar. Daarna even uitrusten. Het is hier fris en het is ondertussen best hard gaan regenen. Zijn we mooi nog op tijd in het kamp aangekomen, want anders was het echt regenkleding werk geweest.

Ik ontwikkel wel een vervelende koppijn van de hoogte maar gelukkig trekt dat in de loop van de dag weer weg.

Einde van de middag gaan we voor verder acclimatiseren nog een klein klimmetje maken naar 4300m. Daar is ook telefoonbereik (klein beetje). Ben ik ook weer op de hoogte van de ontwikkelingen thuis. Veel meer dan wat appjes zijn het niet, want het signaal valt al snel weer weg. Ook de dragers maken dit best wel pittige klimmetje om zelf ook even contact met thuis te hebben.

Na de klim weer terug naar het kamp. Was toch iets teveel voor mijn reisgenoten (te snel geklommen) en die heeft nu wel behoorlijk last. Hopen dat t morgen weer bijtrekt. Valt mijn hoofdpijn weer mee.

Die avond eten we een allegaartje van gebraden kip, opgebakken pannenkoeken (soort flatbread) en salade van komkommer tomaat en avocado. Prima maaltijd.

Daarna is het na de thee al weer tijd om te proberen om te gaan slapen.