Na wat langer slapen dan gepland (we hadden allemaal wat meer rust nodig dan we ingeschat hadden) gaan we tegen 9:00 uur aan het ontbijt. Madouc vindt de lift nog wel wat spannend, maar laat zich niet kennen.
Het is hier goed geregeld met een uitgebreid buffet met ook allerlei verrassende dingen. Naast al het geijkte, natuurlijk ook typisch Noorse zaken (verschillende soorten zalm en andere vis bij ontbijt). De gebakken eitjes (ja, hier kan je ze wel eten) waren een aangename verrassing, maar ook de spicy shots met pepertjes of munt en aloe vera waren een aparte ervaring.
De tassen zijn ontploft op de kamer en inpakken gaat lastig met alle ‘hulp’ van vooral Madouc die alles wat we in de tas stoppen er weer uit haalt.
Na enige tijd zijn we dan eindelijk op weg. We rijden eerst nog een stukje naar het noorden om daar de kustlijn kort te bekijken. Ziet er veelbelovend uit.
Daarna gaan we naar het zuiden, op weg naar Saltstraumen, een plaatsje met de – zo staat in het boekje althans – grootste getijdestroom ter wereld. Dat moeten we natuurlijk zijn.
Van de getijdestroom zie je niet heel veel, behalve dat er draaikolken in het water ontstaan en de rivier bijzonder snel stroomt, maar het is zondermeer een mooi stukje. Van bovenaf de brug zie je het nog het beste.
We lopen wat rond.
Anika kan lekker steentjes gooien,
Dat wilde ze de hele tijd al doen.
Daarna verkennen we de omgeving nog wat meer.
Madouc loopt voor het eerst zelf over een oneffen ondergrond, soms wat steiler omhoog en omlaag en vindt dat best spannend (blij naar papa toe rennen).
Dapper gaat ze ook zelf op ontdekking.
We moeten wel flink rennen om te voorkomen dat ze ergens af loopt.
Mooie omgeving. Moderne brug en een oud rood huisje op palen met bergen in de achtergrond.
Geheim pad verkennen.
Daarna nog een korte picnic voordat we verder rijden.
En dan begint het – zoals voorspeld – te regenen. Gelukkig hebben we er weinig last van vanuit de auto, maar met alle bochtige wegen rijdt dat wel wat minder snel.
Het landschap onderweg is er bovendien niet minder mooi om.
Na een tijd tijden komen we bij de poolcirkel aan. We zijn van noord naar zuid gereden en zijn dus afgedaald tot de poolcirkel. Gek idee.
Bij de poolcirkel is een centrum dat vooral een winkel is.
Er is ook een klein paadje waar veel mensen een kleiner of groter steenhoopje hebben geplaatst wat best leuk uitziet. Gelukkig is het inmiddels weer droog.
Uiteraard leveren wij ook een bijdrage.
Daarna gaan we weer verder. Google Maps wil ons telkens via een enorme omweg sturen omdat de weg afgesloten zou zijn, maar gelukkig blijkt dat niet het geval. Wel zijn er veel wegwerkzaamheden over een groot stuk waardoor het allemaal niet echt op schiet. Maar we zijn met vakantie, dus hebben alle tijd.
Ondertussen regent het weer hard, maar in de auto heb je daar weinig last van, anders dat het rijden wel wat vermoeiender is.
Bij onze bestemming Mo i Rana aangekomen is het weer droog. We hebben een mooie ruime kamer met 2 2-persoons bedden. Dat betekent dat Madouc met Anika een bed kan delen, dat vinden ze allebei wel spannend.
Het restaurant bij het Hotel zat vol (vanwege de lokale Lions Club), maar dat is maar goed ook, want nu gaan we naar een ander restaurant in de buurt, NO.3, dat op Tripadvisor als beste in de regio aangeschreven staat.
De meiden tekenen braaf wat
en lezen braaf een boekje
Madouc heeft nog wel even een zwaar hoofd voordat het eten arriveert.
Het eten is inderdaad heerlijk en het smaakt ons prima. De meiden eten lekker met ons mee.. Madouc geeft instructies waar het eten moet komen: “Op mijn bord papa.”
Na het eten ( 4 min later) nog een legendarische opmerking van Anika: “Mijn buik zit vol, nu hoef ik vanavond niet meer te eten hoor.”
Eenmaal terug in het hotel proberen we globaal plan voor morgen te trekken. We willen morgen veel van de regio zien want het weer van overmorgen ziet er niet al te best uit.
We zijn van plan bijtijds op te staan als onze Madouc wekker het niet laat afweten (net als vanochtend). De meiden liggen schattig naast elkaar in bed te slapen. We hopen alleen dat dit goed gaat en het niet vannacht herrie wordt omdat Madouc aan Anika’s haar trekt of iets dergelijks.