Vanochtend uitgeslapen tot 8:30 uur. Daarna aan het ontbijt. Lekker met zelfgebakken verse wafels. Anika blijkt er ook dol op te zijn en eet haar buikje rond.

Omdat het morgen meer bewolkt zal zijn besluiten we vandaag maar vast naar Jokulsarlon, een ijsmeer met drijvende schotsen, te gaan, ook al zouden we daar morgen onderweg ook langs komen op weg naar onze volgende bestemming.

De Gletsjer Jokulsarlon en het meer hebben o.a. gefigureerd in een Bond-film (Die another day) en volgens mij nog meer films. Zou erg mooi moeten zijn, vooral als het zonnetje schijnt zoals vandaag.

Het landschap onderweg is zowaar nog indrukwekkender dan gisteren. In de verte doemt een reusachtige gletsjer zich weer op terwijl het landschap links en rechts afwisselend lava velden, zee en groene rotskammen met watervallen laten zien. Allemaal prachtig.

We betrappen ons er op dat we bij de zoveelste mooie waterval een overload van moois hebben gehad en stug doorrijden.

Onderweg stoppen we nog bij een mooi uitzichtpunt over een tweetal gletsjers.

Daar ligt ook als voorbeeld een dikke metalen steunbalk van een brug die achter gelaten is na een verwoestende overstroming waarbij brokken ijs van duizende kilo’s de bruggen verwoest hadden.

Eenmaal aangekomen bij Jokulsarlon parkeren we op een klein parkeerplaatsje even verder weg van het bezoekerscentrum, lopen een heuveltje over en vinden daar een grindstrandje praktisch voor onszelf alleen.

Anika speelt met wat grind terwijl wij van de prachtige omgeving met drijvende ijsschotsen genieten.

Een stukje verderop zien we wat zeehonden zwemmen (niet mooi op de foto gekregen).

Zo nu en dan breekt er met luid gekraak een brok van een ijschots af en klapt in het water, een nieuwe schots vormend die zo naar zee drijft.

Indrukwekkend gezicht.

We rijden ook nog naar het bezoekerscentrum waar we het meer met ijsschotsen van een andere hoek bekijken.

Hier is een iets hoger heuveltje waar we een iets beter overzicht hebben over het gebied.

Er gaat ook nog een boottocht met amfibievoertuig het meer op, maar waar zij varen alleen maar een rondje langs kleinere schotsen en dat is minder interessant.

Onder luid gekraak begeeft vlak bij ons deel van een enorme ijsschots het, waardoor deze uit balans raakt en het ijzige deel dat onder water zat nu ineens boven komt drijven.

Omdat we veel te veel foto’s van al dit moois gemaakt hebben volgt de rest hieronder zonder verder commentaar.

 

Na al dit moois gaan we terug op weg naar Skaftafell, een park een stuk dichter bij onze overnachtingsplek.

Daar lopen we een mooie tocht langs allerlei watervallen.

Tot we uiteindelijk bij de vanwege de zeshoekige basaltformaties bekende waterval Svartifoss aankwamen.

Daar waren de nodige mensen foto’s aan het nemen, zodat er ook een van ons genomen kon worden.

Daar vervolgden we de route verder omhoog

Onderweg hebben we ook een mooi uitzicht op een gletsjer.

In de verte steekt een vulkaan die niet al te lang geleden (tussen 150-200 jaar) is uitgebarsten en waarbij vanwege de giftige dampen 20% van de ijslandse bevolking en 50% van het vee het loodje had gelegd dreigend boven het landschap uit.

Dit wordt nog extra geaccentueerd door de dreigende bewolking die overtrekt.

Op de weg terug vernemen we dat er waarschijnlijk toch een uitbarsting van de vulkaan aan de gang is. De uitbarsting is nog onder de gletsjer aan de gang, maar zou er bovenuit kunnen komen omdat de gletsjer ter plekke niet zo dik is. Daarnaast zou de uitbarsting ook overstromingen kunnen veroorzaken. Er zouden ook wegen afgesloten zijn.

Volgens de tourist information in Skaftafell zou ook de 1, de hoofdweg rond IJsland waar wij overheen moeten, afgesloten zijn vanwege mogelijk overstromingsgevaar. Dat zou betekenen dat we onze plannen om moeten gooien en we niet via de oostkust naar Myvatn kunnen reizen, maar via de westkust zouden moeten. Een flinke detour. Nog los natuurlijk van de mogelijke gevolgen van een overstroming en dan is het nog de vraag of er veel as vrij komt en zo ja, waar deze terecht zal komen.

Op de weg terug naar het hotel maken alvast globaal plannen voor een alternatief. Het weer is ook omgeslagen en de omgeving op de terugweg ziet  er gelijk een stuk mysterieuzer en soms zelfs dreigend uit.

In het hotel geeft men evenwel aan dat alleen wegen rond de 1 zijn afgesloten en de 1 zelf niet (meer), maar dat zou nog wel (weer) kunnen gebeuren, afhankelijk van de ontwikkelingen.

Als de overstromingen meevallen dan kan het verkeer gewoon doorrijden, maar als het te heftig wordt, bestaat het gevaar dat bruggen worden weggeslagen en sluiten ze alsnog ook de 1 af.

Internet is in het hotel telkens erg gammel en klapt er geregeld uit, waarschijnlijk omdat teveel mensen vanwege de vulkaan informatie aan het opvragen zijn. Dat maakt het voor ons lastig om e.e.a. nu al uit te vogelen. Wel hebben we nog net op de website van de vulkanologische dienst hier kunnen lezen dat de aviation code van oranje (eruption likely) naar code rood (eruption in progress) is gegaan.  We hopen morgen meer info te hebben en dan besluiten we of we de overnachting die we in het oosten geregeld hadden laten zitten en alvast via de westkust gaan rijden of dat dit niet nodig is.