Auckland laten we onze vakantie letterlijk links liggen

‘s ochtends lekker gerelaxed, blog bijgewerkt en heerlijk ontbeten met toast en een omelet. Na het ontbijt nog even in de stad geweest om te kijken of mijn credit card waarvan de chip geblokkeerd lijkt hier in Nieuw-Zeeland te deblokkeren valt. Dat blijkt lastiger dan het lijkt, want volgens Rabobank heeft zij geen kantoor in Nieuw-Zeeland, maar gek genoeg liepen wij er wel een tegen het lijf in Whangarei. Mocht niet baten want daar hebben we nagenoeg geen faciliteiten voor dit soort zaken. Nog bij een aanverwante bank geweest, maar ook daar geen succes. Ziet er naar uit dat we moeten blijven pinnen met de gewone passen, hetgeen gelukkig wel goed gaat en blijft gaan. Cash is king.

Na deze beslommeringen op weg gegaan naar Coromandel, het schiereiland in het noordwesten van het Noordeiland. Als we vertrekken is het bewolkt, maar langzaam aan trekt de lucht steeds verder open en wordt het behoorlijk warm. Het is een graad of 25 maar het voelt aan als 30. Loop buiten maar met een petje op, want mijn hoofdhuid is tijdens het snorkelen kennelijk verbrand. Na een tijdje rijden we langs het water langs allerlei strandjes.

De weg kronkelt weer enorm en af en toe krijg je het gevoel alsof het er om gedaan is. Dergelijke kronkelweggetjes door een bos leveren wel mooie beelden op.

Om misverstanden te voorkomen, deze portie was voor ons 3-en

Onderweg stoppen we nog bij het naar verluid beste Fish & Chips restaurant van Nieuw-Zeeland om een visje te eten. Het smaakt inderdaad voortreffelijk.

Eenmaal aangekomen bij de basis van het schiereiland wordt het uitzicht helemaal fantastisch. Kusten met rotsen en aan beide kanten van de weg bomen, aan de kust kant ver overhangend, terwijl de weg vrolijk aan de rand van het water slingert. We rijden er langs met hoog tij, dus het water komt tot aan de weg. Erg mooi. De weg naar Coromandel kunnen we grote stukken maximaal 50 kilometer per uur rijden, maar dat is helemaal niet erg. Het is puur genieten, een van de mooiste stukjes weg die ik ooit heb mogen rijden.

Zo nu en dan gaat de weg een stuk landinwaarts. Ook daar super uitzicht over glooiende vlaktes en in de verte veelal de zee.

Bij ons B&B aangekomen worden we hartelijk ontvangen door een ouder echtpaar. Op dit moment is ook nog een andere kamer vrij. Deze is nog ruimer met naast een slaapkamer gedeelte ook een echte woonkamer waar we lekker kunnen zitten, een balkon en een keuken met koelkast. We besluiten voor die kamer te kiezen.

Rond 20:30 uur nog op pad geweest om vanaf een schiereiland aan de overkant de zonsondergang te bekijken, maar door de plotseling optrekkende bewolking daar weinig van gezien. Wel een mooi uitzicht over de baai waar wij aan zitten en de baai aan de andere kant.

Castle rock – als het weer mee zit (niet te warm en droog) en Maaike zich goed voelt gaan we deze morgen beklimmen

‘s avonds nog lekker boekje lezen en een beetje bijtijds gaan slapen. Morgenochtend is het tij goed voor Cathedral Cove. Nu maar hopen dat het weer ook een beetje meezit. Kijk er naar uit.