Vandaag heeft het geregend. Veel geregend. De hele dag. Maar dat was voorspeld. Dus hebben we er een dagje niets doen van gemaakt.
Nu hebben we er lol van dat de kamer groot is. Anika en Madouc kunnen lekker spelen. Varierend van een ingewikkeld spel bij de deur.
handdoeken vouwen (en het haar van je zusje kammen, zie je het?)
Tot lekker samen stoeien.
En natuurlijk lekker luieren in het papa en mama bed.
Want van al dat spelen wordt je wel moe natuurlijk. Al zullen indrukken van de dagen ervoor ook wel meegespeeld hebben. In ieder geval hadden de meisjes duidelijk wat extra slaap nodig en maken een lange middagtuk.
Voor papa en mama handig, want er moet nog het nodige voor morgen en de dagen erna gepland worden. Normaal gesproken doen we dat thuis al, maar dat was er nu niet van gekomen.
Ook niet onbelangrijk is uitzoeken wanneer we welke ferry moeten nemen morgen. Want dan staat een dag langs de kust omhoog naar Bodo met verschillende ferry’s op de planning, met allemaal hun eigen timetable die weer wisselt per dag en zomer- en winterrooster. En omdat we na de laatste ferry ook nog ongeveer 2,5 uur moeten rijden, moeten we dat we wel goed timen om niet al te laat aan te komen.
En omdat de kleintjes zo lekker lang slapen kunnen we daarna ook nog lekker wat lezen.
Daarna gaan we nog wat eten in de buurt bij een simpel restaurant dat tot groot plezier van Anika pizza heeft. En het is geen probleem om op een deel van de pizza alleen salami te doen, zonder al die andere rare dingen die ze er soms op doen, zoals paprika, ui, champignons en dat soort dingen.
Madouc eet tot onze verbazing haar buikje helemaal rond aan het kindermenu. Dat gaat overigens wel met een bijzondere routine waarbij het eten eerst op het bord van mama gelegd moet worden en mama vervolgens met een vork voert.
Voorzichtig wordt ook het eerste pita broodje gesampled. Na deze eenvoudige doch voedzame maaltijd gaan we terug naar de kamer waar de meiden nog even in bad gaan, wat spelen en dan lekker gaan slapen…
Althans dat was de bedoeling. Want wie had verwacht dat we uit onze slaap gehouden zouden worden door niemand minder dan Dr. Alban? Ikke niet. Maar dus wel. Want even verderop in de straat (100+ meter) is het Havna-festival van start gegaan.
Dit gezellige festival in de haven is in onze hotelkamer goed te horen (net niet te voelen). En in de line-up is zowaar niemand minder dan Dr. Alban van stal getrokken. Dus kunnen wij hier meegenieten van klassiekers als Let the Beat go on, Sing Hallelujah, It’s my life, etc. Op dit moment wachten we nog op One Love en een paar andere bekende nummers. En wij maar denken dat het een saaie dag zou worden :).