Het heeft vannacht flink geregend en – tegen de voorspelling in – regent het ook deze morgen nog. Het plan om ’s ochtends nog snel de Reinebringen (berg die over Reine en omgeving uitkijkt) te beklimmen valt daarmee letterlijk in het water. Want zelfs als het nu droog wordt zijn de stenen te glad en is de klim te riskant.
We besluiten de ochtend te relaxen in het huisje en daar wat te spelen voordat we naar Mortsund rijden. Dat ligt ongeveer anderhalf uur rijden verder. Als we om 12 uur vertrekken regent het nog steeds en het blijft regenen tot we aankomen in Mortsund.
Daar klaart het vrijwel direct als we aankomen op. We zitten in een leuk huisje met eigen balkon aan het water. Heerlijk voor de meiden die van net buiten de deur kleine steentjes pakken en dan vervolgens van het balkon in het water gooien. Ze hebben de grootste lol.
Na een tijdje gaat het weer regenen en spelen Anika en Madouc binnen verder terwijl mama en papa een boekje lezen, blog bijwerken en een plan maken voor de komende dagen.
Bij het boodschappen doen worden we getrakteerd op een dubbele volledige regenboog. Ik weet niet of het komt dat we zo noordelijk zitten dat we beide kanten van de regenboog kunnen zien of dat het gewoon toeval is. Bijzonder wel, vooral ook omdat de regenboog zo helder was en heel dichtbij voelde.
Als het om 17:00 uur droog wordt besluiten we nog een kort tripje te maken. In de buurt is een korte wandeling naar de hoek van een eiland.
Het is een mooie omgeving. Het pad begint wel op een merkwaardig stuk waarbij je eerst langs het prive terrein van een boer moet lopen, over zijn weide om daarna door een hek te gaan waar het pad verder gaat.
Het is een pad voor rotsblokken en het loopt niet snel. Op een gegeven zien we in de verte een regenbui die helaas onze kant op komt. Het is een kort maar heftig buitje en we worden flink nat en besluiten na een relatief kort stukje maar om te draaien.
Eenmaal terug bij de auto is de zon weer doorgebroken en we laten Anika en Madouc nog lekker spelen op het strandje. Het ziet er in het zonnetje gelijk super mooi uit.
We blijven niet te lang want Anika en Madouc krijgen het koud, want het waait nog steeds hard.
In de auto hebben we droge kleren. Na het omkleden van de meiden rijden verder en zien onderweg een dramatisch landschap.
Met de laagstaande zon en de nog dreigende bewolking krijg je een indruk hoe het hier ook kan zijn.
We rijden door naar Utakleiv, een strand met grote keien tussen het zand. 
Ook dit levert bijzondere plaatjes op met het aparte licht.
Daar beuken de golven op de rotsen door de harde wind.
Er is hier ook een kampeerterrein waar we tentjes zien die door de wind nagenoeg uit elkaar gerukt worden. We zien ook de nodige mensen om die reden de tent maar weer opbreken en hun heil elders zoeken. We prijzen ons gelukkig met een lekker comfortabel en warm huisje.
Op weg terug naar het huisje nog mooie landschappen. Eenmaal daar aangekomen maken we zelf een lekkere pasta en we eten er allemaal heerlijk van. Anika schept meerdere keren op en ook Madouc eet haar buikje helemaal vol. Fijn, want vooral Anika is een kieskeurige eter en had de afgelopen dagen niet zoveel op. Na zo’n goed maal gaat iedereen met een vol buikje lekker slapen.